Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Ámplius lava me.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ámplius lava me, Dómine, ab injustítia mea.
|
Psalmy {Laudes:2 Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Jeszcze więcéj omyj mię.
Psalm 50 [1]
50:3 Zmiłuj się nade mną, Boże, * według wielkiego miłosierdzia Twego.
50:3 I według mnóstwa litości Twoich * zgładź nieprawość moją.
50:4 Jeszcze więcej obmyj mię od nieprawości mojej * i od grzechu mojego oczyść mię.
50:5 Albowiem ja znam nieprawość moją * i grzech mój jest zawsze przede mną.
50:6 Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem zło przed Tobą, * abyś się okazał sprawiedliwych w mowach Twoich i zwyciężył, gdy Cię sądzą.
50:7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty * i w grzechach poczęła mię matka moja.
50:8 Oto bowiem umiłowałeś prawdę, * niewiadome i skryte mądrości Twoje objawiłeś mi.
50:9 Pokropisz mię hizopem, a będę oczyszczony: * obmyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.
50:10 Dasz mi usłyszeć radość i wesele, * a rozradują się kości poniżone.
50:11 Odwróć oblicze Twoje od grzechów moich * i zgładź wszystkie nieprawości moje.
50:12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże, * i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
50:13 Nie odrzucaj mnie od oblicza Twego * i ducha świętego Twego nie bierz ode mnie.
50:14 Przywróć mi radość zbawienia Twojego * i duchem przedniejszym utwierdź mię.
50:15 Będę nauczał grzeszników dróg Twoich, * a niezbożni do Ciebie się nawrócą.
50:16 Wybaw mię z krwi, Boże, Boże zbawienia mego, * a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość Twoją.
50:17 Panie, otworzysz wargi moje, * a usta moje opowiadać będą chwałę Twoją.
50:18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, na pewno bym dał: * w całopaleniach nie będziesz miał upodobania.
50:19 Ofiarą dla Boga jest duch skruszony, * sercem skruszonym i uniżonym, Boże, nie wzgardzisz.
50:20 Uczyń dobrze, Panie, w dobroci Twojej Syjonowi, * aby się odbudowały mury Jeruzalem.
50:21 Wtedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia, * wtedy nakładą na ołtarz Twój cielców.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jeszcze więcéj omyj mię od niesprawiedliwości mojéj.
|
Ant. Impietátibus nostris.
Psalmus 64 [2]
64:2 Te decet hymnus, Deus, in Sion: * et tibi reddétur votum in Jerúsalem.
64:3 Exáudi oratiónem meam: * ad te omnis caro véniet.
64:4 Verba iniquórum prævaluérunt super nos: * et impietátibus nostris tu propitiáberis.
64:5 Beátus, quem elegísti, et assumpsísti: * inhabitábit in átriis tuis.
64:5 Replébimur in bonis domus tuæ: * sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte.
64:6 Exáudi nos, Deus, salutáris noster, * spes ómnium fínium terræ, et in mari longe.
64:7 Prǽparans montes in virtúte tua, accínctus poténtia: * qui contúrbas profúndum maris sonum flúctuum ejus.
64:8 Turbabúntur gentes, et timébunt qui hábitant términos a signis tuis: * éxitus matutíni, et véspere delectábis.
64:10 Visitásti terram, et inebriásti eam: * multiplicásti locupletáre eam.
64:10 Flumen Dei replétum est aquis, parásti cibum illórum: * quóniam ita est præparátio ejus.
64:11 Rivos ejus inébria, multíplica genímina ejus: * in stillicídiis ejus lætábitur gérminans.
64:12 Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ: * et campi tui replebúntur ubertáte.
64:13 Pinguéscent speciósa desérti: * et exsultatióne colles accingéntur.
64:14 Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt fruménto: * clamábunt, étenim hymnum dicent.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Impietátibus nostris tu propitiáberis Deus.
|
Ant. Nieprawościom naszym.
Psalm 64 [2]
64:2 Tobie przystoi pieśń, Boże, na Syjonie * i Tobie oddadzą ślub w Jeruzalem.
64:3 Wysłuchaj modlitwę moją, * do Ciebie wszelkie ciało przyjdzie.
64:4 Słowa niezbożników wzięły górę nad nami, * a nieprawościom naszym Ty będziesz miłościw.
64:5 Błogosławiony, którego obrałeś i przyjąłeś, * będzie mieszkał w przedsionkach Twoich.
64:5 Będziemy napełnieni dobrami domu Twego, * święty jest kościół Twój, dziwny w sprawiedliwości.
64:6 Wysłuchaj nas, Boże, zbawicielu nasz, * nadziejo wszystkich krańców ziemi i na morzu daleko.
64:7 Ty utwierdzasz góry mocą swoją, przepasany mocą: * Ty wzburzasz głębokości morza, szum nawałności jego.
64:8 Zatrwożą się narody, i będą się bać, którzy mieszkają na krańcach, od znaków Twoich: * wzejście poranku i wieczora rozweselisz.
64:10 Nawiedziłeś ziemię i napoiłeś ją, * przeobficie ją ubogaciłeś.
64:10 Rzeka Boża pełna jest wody, nagotowałeś im żywności, * bo takie jest przygotowanie jej.
64:11 Bruzdy jej napój, rozmnóż jej urodzaje: * z kropel jej rozweseli się rodząca.
64:12 Błogosławić będziesz koronie roku z dobrotliwości Twojej, * a pola Twoje będą pełne obfitości.
64:13 Stłuścieją ozdoby pustyni, * a radością pagórki przepaszą się.
64:14 Przyodziane są barany trzód, a doliny będą obfitować zbożem: * będą wykrzykiwać i pieśń śpiewać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nieprawościom naszym ty będziesz miłościw Boże.
|
Ant. In innocéntia.
Psalmus 100 [3]
100:1 Misericórdiam, et judícium * cantábo tibi, Dómine:
100:2 Psallam, et intéllegam in via immaculáta, * quando vénies ad me.
100:2 Perambulábam in innocéntia cordis mei, * in médio domus meæ.
100:3 Non proponébam ante óculos meos rem injústam: * faciéntes prævaricatiónes odívi.
100:4 Non adhǽsit mihi cor pravum: * declinántem a me malígnum non cognoscébam.
100:5 Detrahéntem secréto próximo suo, * hunc persequébar.
100:5 Supérbo óculo, et insatiábili corde, * cum hoc non edébam.
100:6 Óculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum: * ámbulans in via immaculáta, hic mihi ministrábat.
100:7 Non habitábit in médio domus meæ qui facit supérbiam: * qui lóquitur iníqua, non diréxit in conspéctu oculórum meórum.
100:8 In matutíno interficiébam omnes peccatóres terræ: * ut dispérderem de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In innocéntia cordis mei perambulábo, Dómine.
|
Ant. W niewinności.
Psalm 100 [3]
100:1 Miłosierdzie i sąd * będę śpiewał Tobie, Panie:
100:2 Będę śpiewał i roztropnym chcę być na drodze niepokalanej, * kiedy przyjdziesz do mnie.
100:2 Chodziłem w niewinności serca mego * pośród domu mego.
100:3 Nie kładłem przed oczy swe niesprawiedliwej rzeczy, * czyniących przewrotność miałem w nienawiści.
100:4 Nie przylgnęło do mnie serce przewrotne, * odstępującego ode mnie człowieka złego nie znałem.
100:5 Kto uwłacza potajemnie bliźniemu swemu, * tego prześladowałem.
100:5 Z człowiekiem pysznego oka i nienasyconego serca, * z tym nie jadałem.
100:6 Oczy moje zwrócone są ku wiernym na ziemi, aby siadali ze mną: * chodzący drogą niepokalaną, ten mi służył.
100:7 Nie będzie mieszkał wpośród domu mego, kto postępuje pysznie: * kto mówi nieprawości, nie miał szczęścia w oczach moich.
100:8 Co rano traciłem wszystkich grzeszników w ziemi, * aby wykorzenić z miasta Pańskiego wszystkich czyniących nieprawość.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W niewinności serca mego, chodziłem Panie.
|
Ant. Exsultávit cor meum. ‡
Canticum Annæ [4]
3 Reg 2:1-16
2:1 Exsultávit cor meum ‡ in Dómino, * et exaltátum est cornu meum in Deo meo.
2:2 Dilatátum est os meum super inimícos meos: * quia lætáta sum in salutári tuo.
2:3 Non est sanctus, ut est Dóminus: neque enim est álius extra te, * et non est fortis sicut Deus noster.
2:4 Nolíte multiplicáre loqui sublímia, * gloriántes:
2:5 Recédant vétera de ore vestro: quia Deus scientiárum, Dóminus est, * et ipsi præparántur cogitatiónes.
2:6 Arcus fórtium superátus est, * et infírmi accíncti sunt róbore.
2:7 Repléti prius, pro pánibus se locavérunt: * et famélici saturáti sunt.
2:8 Donec stérilis péperit plúrimos: * et quæ multos habébat fílios, infirmáta est.
2:9 Dóminus mortíficat et vivíficat, * dedúcit ad ínferos et redúcit.
2:10 Dóminus páuperem facit et ditat, * humíliat et súblevat.
2:11 Súscitat de púlvere egénum, * et de stércore élevat páuperem:
2:12 Ut sédeat cum princípibus, * et sólium glóriæ téneat.
2:13 Dómini enim sunt cárdines terræ, * et pósuit super eos orbem.
2:14 Pedes sanctórum suórum servábit, et ímpii in ténebris conticéscent: * quia non in fortitúdine sua roborábitur vir.
2:15 Dóminum formidábunt adversárii ejus: * et super ipsos in cælis tonábit:
2:16 Dóminus judicábit fines terræ, et dabit impérium regi suo, * et sublimábit cornu Christi sui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsultávit cor meum in Dómino, qui humíliat et súblevat.
|
Ant. Rozradowało się serce moje. ‡
Kantyk Anny [4]
1 Sm 2:1-16
2:1 Rozradowało się serce moje ‡ w Panu, * i podniósł się róg mój w Bogu moim.
2:2 Rozszerzyły się usta moje nad nieprzyjacioły mymi: * bom się uweseliła w zbawieniu twojem.
2:3 Niemasz świętego jako jest Pan: bo niemasz inszego oprócz ciebie, * i niemasz mocnego jako Bóg nasz.
2:4 Nie przyczyniajcie mówić wyniosłych rzeczy, * chlubiąc się:
2:5 Niech odstąpią od ust waszych stare: albowiem Bóg umiejętności, Pan jest, * a jemu się gotują myśli.
2:6 Łuk mocarzów zwyciężon jest, * a niemocni są mocą przepasani.
2:7 Nasyceni pierwéj, za chleb się najmowali: * a głodni są nasyceni.
2:8 Aż niepłodna porodziła wielu: * a która miała wiele synów, zemdlała.
2:9 Pan umarza i ożywia, * dowodzi do piekła i odwodzi.
2:10 Pan ubogiego czyni i zbogaca, * poniża i podwyższa.
2:11 Wzbudza z prochu nędznego, * a z gnoju podnosi ubogiego:
2:12 Aby siedział z książęty, * a stolicę chwały trzymał.
2:13 Albowiem Pańskie są zawiasy ziemie, * i na nich świat założył.
2:14 Nogi świętych swoich zachowa, a niezbożnicy umilkną w ciemnościach: * bo nie w sile swojéj będzie się zmacniał mąż.
2:15 Pana bać się będą przeciwnicy jego: * a nad nimi będzie grzmiał w niebie:
2:16 Pan będzie sądził granice ziemie i da panowanie królowi swemu, * i wywyższy róg Chrystusa swojego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rozradowało się serce moje w Panu, który poniża i podwyższa.
|
Ant. Lauda. ‡
Psalmus 145 [5]
145:2 Lauda, ‡ ánima mea, Dóminum, laudábo Dóminum in vita mea: * psallam Deo meo quámdiu fúero.
145:3 Nolíte confídere in princípibus: * in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
145:4 Exíbit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.
145:5 Beátus, cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino, Deo ipsíus: * qui fecit cælum et terram, mare, et ómnia, quæ in eis sunt.
145:7 Qui custódit veritátem in sǽculum, facit judícium injúriam patiéntibus: * dat escam esuriéntibus.
145:7 Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.
145:8 Dóminus érigit elísos, * Dóminus díligit justos.
145:9 Dóminus custódit ádvenas, pupíllum et víduam suscípiet: * et vias peccatórum dispérdet.
145:10 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, * in generatiónem et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lauda ánima mea Dóminum, qui érigit elísos et díligit justos.
|
Ant. Chwal. ‡
Psalm 145 [5]
145:2 Chwal, ‡ duszo moja, Pana: będę chwalił Pana za życia mego, * będę śpiewał Bogu memu, póki mnie staje.
145:3 Nie miejcie ufności w książętach, * w synach człowieczych, w których nie masz zbawienia.
145:4 Wyjdzie duch jego, a wróci się do ziemi swej, * w ten dzień zginą wszystkie myśli ich.
145:5 Błogosławiony, którego pomocnikiem Bóg Jakuba, którego nadzieja w Panu, Bogu jego, * który stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest.
145:7 Który strzeże prawdy na wieki, czyni sprawiedliwość pokrzywdzonym, * daje pokarm łaknącym.
145:7 Pan rozwiązuje spętanych, * Pan oświeca ślepych.
145:8 Pan podnosi upadłych, * Pan miłuje sprawiedliwych.
145:9 Pan strzeże przychodniów, sierotę i wdowę wspomoże, * a drogi grzeszników zagubi.
145:10 Będzie królował Pan na wieki, Bóg twój, Syjonie, * z pokolenia na pokolenie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Chwal, duszo moja, Pana, który wzwodzi upadłe, i miłuje sprawiedliwe.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Isa 2:3
Veníte, et ascendámus ad montem Dómini, et ad domum Dei Jacob, et docébit nos vias suas, et ambulábimus in sémitis ejus: quia de Sion exíbit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem.
℟. Deo grátias.
Hymnus
En clara vox redárguit
Obscúra quæque, pérsonans:
Procul fugéntur sómnia,
Ab alto Jesus prómicat.
Mens jam resúrgat, tórpida,
Non ámplius jacens humi:
Sidus refúlget jam novum,
Ut tollat omne nóxium.
En Agnus ad nos míttitur
Laxáre gratis débitum:
Omnes simul cum lácrimis
Precémur indulgéntiam.
Ut cum secúndo fúlserit,
Metúque mundum cínxerit,
Non pro reátu púniat,
Sed nos pius tunc prótegat.
Virtus, honor, laus, glória
Deo Patri cum Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.
℣. Vox clamántis in desérto: Paráte viam Dómini.
℟. Rectas fácite sémitas ejus.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
Iz 2:3
Chodźcie, a wstąpmy na górę Pańską i do domu Boga Jakóbowego, a nauczy nas dróg swoich, i będziemy chodzić ścieżkami jego; bo z Syonu wynidzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Oto głos donośny wypomina
Wszystko, co ciemne, rozbrzmiewając:
Daleko niechaj uciekają widziadła senne:
Z wysokości przenika blask Jezusa.
Duch niechaj powstanie, niechaj
Odurzony nie leży dłużej na ziemi:
Gwiazda nowa już świeci,
Aby zgładzić zło wszelkie.
Oto Baranek nam przysłany,
By darmo odjął winę:
Wszyscy wspólnie ze łzami
Prośmy o przebaczenie:
By, gdy powtórnie zabłyśnie
I świat otoczy lękiem,
Nie karał nas za winy,
Lecz miłościwie nas osłaniał.
Moc, cześć, sława, chwała
Bogu Ojcu z Synem,
z Świętym także Pocieszycielem,
Na wieki wieków.
Amen.
℣. Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską.
℟. Czyńcie proste ścieżki jego.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. De Sion.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. De Sion exíbit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Z Syonu.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Z Syonu wynidzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalem.
|
Preces Feriales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Ego dixi: Dómine, miserére mei.
℟. Sana ánimam meam quia peccávi tibi.
℣. Convértere, Dómine, úsquequo?
℟. Et deprecábilis esto super servos tuos.
℣. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
℟. Quemádmodum sperávimus in te.
℣. Sacerdótes tui induántur justítiam.
℟. Et sancti tui exsúltent.
℣. Orémus pro beatíssimo Papa nostro N.
℟. Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra, et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus.
℣. Orémus et pro Antístite nostro N.
℟. Stet et pascat in fortitúdine tua, Dómine, in sublimitáte nóminis tui.
Romæ præcedens Versus cum suo Responsorio omittitur; alibi vero ad litteram N. ab omnibus nomen diœcesani Episcopi exprimatur, Vacante Apostolica vel Episcopali Sede, alteruter vel uterque respectivus Versus cum suo Responsorio præteritur.
℣. Dómine, salvum fac regem.
℟. Et exáudi nos in die, qua invocavérimus te.
℣. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ.
℟. Et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Meménto Congregatiónis tuæ.
℟. Quam possedísti ab inítio.
℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.
℣. Orémus pro benefactóribus nostris.
℟. Retribúere dignáre, Dómine, ómnibus, nobis bona faciéntibus propter nomen tuum, vitam ætérnam. Amen.
℣. Orémus pro fidélibus defúnctis.
℟. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine, et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Pro frátribus nostris abséntibus.
℟. Salvos fac servos tuos, Deus meus, sperántes in te.
℣. Pro afflíctis et captívis.
℟. Líbera eos, Deus Israël, ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Mitte eis, Dómine, auxílium de sancto.
℟. Et de Sion tuére eos.
℣. Dómine, Deus virtútum, convérte nos.
℟. Et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
|
Prośby ferialne {zawarte}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną.
℟. Uzrów duszę moją, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie.
℣. Kiedyż, o Panie, zwrócisz się do nas?
℟. I dasz się przebłagać sługom swoim.
℣. Niech miłosierdzie twoje trwa nad nami, Panie.
℟. Bo w Tobie pokładamy nadzieję.
℣. Niech kapłani Twoi przyobleką sprawiedliwość.
℟. A święci Twoi się uradują.
℣. Módlmy się za najświętszego Papieża naszego N.
℟. Niech Pan go zachowa, i ożywia go, i niech czyni go błogosławionym na ziemi, i niech nie odda go w ręce nieprzyjaciół jego.
℣. Módlmy się też za Biskupa naszego N.
℟. Niech stoi stanowczo i strzeże stada siłą Twoją, Panie, we wspaniałości Twojego imienia.
W Rzymie opuszcza się powyższy werset z jego odpowiedzią; w innych miejscach za literę N. podstawia się imię biskupa diecezjalnego, a w przypadku nieobsadzonej Stolicy Apostolskiej lub biskupiej, opuszcza się odpowiedni werset z jego odpowiedzią.
℣. Panie, zbaw króla.
℟. I wysłuchaj nas w dniu, w którym Cię wzywamy.
℣. Zbaw lud Twój, Panie, i błogosław dziedzictwo Twoje.
℟. I króluj mu, i rządź je, i wywyższaj je aż na wieki.
℣. Pamiętaj o Zgromadzeniu Twoim.
℟. Które od początku do Ciebie należy.
℣. Czyń pokój w murach Twoich.
℟. I dostatek w basztach Twoich.
℣. Módlmy się za dobroczyńców naszych.
℟. Panie, racz dla imienia Twego obdarzyć wszystkich, którzy nam dobrze czynili, życiem wiecznym. Amen.
℣. Módlmy się za wiernych zmarłych.
℟. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci.
℣. Niech odpoczywają w pokoju
℟. Amen.
℣. Za braci naszych nieobecnych.
℟. Zbaw sługi Twoje, Boże mój, które w Tobie pokładają nadzieję.
℣. Za udręczonych i uwięzionych.
℟. Wyzwól ich, Boże Izraela, od wszystkich ich utrapień.
℣. Ześlij im, Panie, pomoc ze świątyni Twojej.
℟. I opiekuj się nimi z Syjonu.
℣. Panie, Boże zastępów, nawróć nas.
℟. I okaż nam oblicze swoje, a będziemy zbawieni.
℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio S. Sabbæ Abbatis
Ant. Euge, serve bone et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, intra in gáudium Dómini tui.
℣. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
Orémus.
Intercéssio nos, quǽsumus, Dómine, beáti Sabbæ Abbátis comméndet: ut, quod nostris méritis non valémus, ejus patrocínio assequámur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
opuścić drugie „Panie, wysłuchaj”
Módlmy się.
Wzbudź, błagamy Cię, Panie, potęgę Twą i przybądź, abyśmy od grożących nam, wskutek grzechów naszych, niebezpieczeństw, byli za Twoją obroną wyrwani, i za Twą pomocą zostali zbawieni.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy Św. Saby Opata
Ant. Dobrzeć, sługo dobry i wierny, gdyżeś nad małem był wiernym, nad wielem cię postanowię, wnidź do wesela Pana twego.
℣. Sprawiedliwego prowadził Pan drogami prostymi.
℟. I okazał mu królestwo Boże.
Módlmy się.
Prosimy Cię, Panie, niechaj przyczyna błogosławionego Saby, Opata Twego, poleci nas Twej opiece, abyśmy, czego własną zasługą uzyskać nie możemy, za jego pomocą dostąpili.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|